Ахоўнік зруйнаванага замка. Чаму ваявода берасцейскі б’е гультаяватых будаўнікоў па патыліцы?
Які ж прыстойны замак без зданяў…
Тым больш калі яго аднаўляюць, укладваючы душу, — хіба не адшкадаваць прыгожых ды страшных легендаў?
Герб Любчы.
Любчанскі замак, што стаіць на пакручастым беразе Нёмана, паўстае зноў ва ўсёй красе намаганнямі валанцёраў. Тут вам распавядуць містычныя гісторыі —
і пра цмока, які ахоўваў гэтыя мясціны, але быў забіты чужынцамі, пра князя Міндоўга, які сустрэў каля ракі злавесную прыгажуню Марту, закахаўся, таму і назвалі мястэчка — Любч, Любеч. Пра дарожку з зялёных агнёў, што паказвае месца да скарбу. Ну, і пра прывід былога ўладальніка, які пільна сочыць за работай па аднаўленні замка. Як што не так зробіш — атрымаеш нябачнай рукой па патыліцы.
