Навіны, пераклады, Проза, Рознае

Вучым беларускую са “Старасвецкімі міфамі”!

Няма каментарыяў

https://my-shop.ru/shop/books/3246211.html

Белорусский с Людмилой Рублевской. Старосветские мифы города Б*. Учебное пособие

Оригинальное название: Людмiла Рублеуская. Старосвецкiя мiфы горада Б*
Автор/составитель: Фирсова Л.
Издательство: Восточная книга (Восток-Запад, Муравей)
Серия: Метод обучающего чтения Ильи Франка

 

В небольшом провинциальном городке жизнь казалось бы течет размеренно и неторопливо. Но под этой внешней безмятежностью кипят нешуточные страсти и разворачиваются сюжеты, достойные пера Софокла и Еврипида!
Тонко стилизованные рассказы Людмилы Рублевской, в которых смешные и трагические мотивы сплетаются в единую ткань повествования, адаптированы в настоящем издании по методу Ильи Франка: снабжены дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием (без упрощения текста оригинала). Уникальность метода заключается в том. что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь.
Это занимательное и несложное чтение поможет читателю войти в мир белорусского языка.
Дополнительные аудиоматериалы к изданию доступны на сайте издательства.
Чытаць далей

Навіны, Проза, Рознае

Пранціш Вырвіч вяртаецца! Пятая кніга “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”

Няма каментарыяў

 Выйшаў №7 часопіса “Полымя”, дзе надрукаваная першая частка новых прыгод Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка.

Урывак з новага раману Людмілы Рублеўскай “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”

  

РАЗДЗЕЛ  ДРУГІ. АШМЯНСКІЯ  НЯВЕСТА, АПТЭКАР І  КАТ

У “Кнізе пра звяроў ды пачвараў”, напісанай сярэднявечным мніхам, згадваецца пра племя з вострава ў Чырвоным моры, што гаворыць на ўсіх мовах свету. Калі трапляе на востраў госць, тубыльцы пачынаюць пералічваць яму ўсю ягоную радню да дванаццатага калена. А як глузды ў небаракі пад цяжарам генеалогіі паедуць, тут яго на кавалачкі раздзяруць і сырым з’ядуць. Без солі. Затое з радаводам.

Шляхта, што з’ехалася ў Ашмяны, гатовая была адзін аднаго, не падсмажваючы, з’есці, бо радаводамі мерыліся ўсе. Хто паперадзе каго мусіць на імшы стаяць, у дзверы прайсці, да княжацкіх мосцяў бліжэй пасунуцца…

Людцы ля францысканскага касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі, на які яшчэ Аляксандр Ягелончык фундуш запісваў, выцягвалі шыі то ў адзін бок, то ў другі, не раўнуючы гусіны статак у чаканні кармёжкі.

–Едуць, едуць!

Твары павярнуліся ў адзін бок. Зашаргаталі аксамітныя дылеі з сабаліным футрам і простыя сукманы, ускалыхнуліся фальбоны і пёры на шапках, затупалі ўсхвалявана па бруку чырвоныя боты з бліскучымі падкоўкамі і стаптаныя кабці… Задудзеў, забразгаў прывітальна аркестр, быццам лісліва загаўкалі, падвываючы, мядзяныя сабачкі…

–Не прыехаў вялікі гетман… Прадстаўніка прыслаў… Вунь, у кармазінавым жупане… І пасла, пасла няма…

Шэпат быў расчараваны.  Чым болей нобіляў – тым болей выкаціцца бочак віна дзеля свята.

–Жаніха і нявесту вязуць! Віват!

Чытаць далей

ENG FR, пераклады, Проза

Roman “Gulnia u Albarutheniu” (Jeu en Albaruthenia)

Няма каментарыяў

Ludmila Rubleŭskaya, traduction par Yuliya Novik

Extrait du livre « Sutarenni Romula » (« Les labyrinthes de Romulus »), roman “Gulnia u Albarutheniu” (Jeu en Albaruthenia)

Le monde rappelle une feuille du papier froissée, alors nous n’y sommes pas à l’aise et quittons le chemin choisi en glissant. Et là nous tombons sur une flexion, estompée jusqu’à former un orifice… Où peut-on aller à travers cette petite fenêtre inopinée ? Les notes de Razalia Ivanaŭna dans un petit cahier vert à l’intitulé doré « Leningrad » commencent avec les mots « Mensk, 1933 ». Il serait logique de supposer qu’on se retrouvera dans le même endroit où on est en ce moment, mais à une autre époque, et la première chose qu’on verra sera le cimetière non ruiné, l’église catholique, les chapelles peintes par le fameux artiste Yan Damel… Mais ce n’est pas si simple … Ce n’est pas comme aller voir la grand-mère Hanna manger des crêpes, ou le voisin Radaslaŭ boire un verre de cognac. Tu pénètres Là-bas, dans un milieu étranger, comme si tu touchais à un corps nu d’autrui via un rideau en polyéthylène.

Чытаць далей

ENG FR, пераклады, Проза

Daguerreotype horror novel

Няма каментарыяў

Daguerreotype

horror novel

Rublieuskaja’s new novel is set in the decadent years at the end of the nineteenth century, but opens in our times. The young journalist Sierafima is setting off to inspect a flat that she wishes to rent from a young man, the biologist Haljash, with whom she is secretly in love. He is getting ready to leave for the USA, where his fiancee is waiting for him in one of the universities there. The two of them are sorting things out in the flat when Haljash discovers among his grandfather’s papers a daguerreotype and a diary that belonged to an unknown woman… Mysterious events dating back to the 1890s unfold before the reader. The owners of a photographic studio in a small provincial Belarusian town – the beautiful, independent-minded Bahuslava and her father Varaksa Nichiel – specialise in portraits of the newly deceased; they have to set off on an expedition to photograph a unique ethnographical collection on the remote, sinister estate of Zhuchavichy. The current owner of the estate, Prince Shymon Kahaniecki, is believed by the local villagers to be a werewolf. The novel encompasses elements of the Gothic, the horror story, a passionate love affair in spite of everything, and the merciless baseness of humanity. A solution to this romantic and terrifying story is found only in our day.

THE DAGUERREOTYPE

Чытаць далей

Маё і пра мяне, Навіны, Проза

Еўракон і Пантофля

Няма каментарыяў

Раман “Панофля Мнемазіны” намінаваны ад Беларусі на конкурс Eurocon 2018, які адбудзецца ў французскім Ам’ене, у намінацыі “Лепшы мастацкі твор”. 

Што ж, прынамсі, кампанія добрая)

https://fantlab.ru/contest7871

Чытаць далей

Проза

Урывак з раману “Сутарэнні Ромула”

Няма каментарыяў

З раману “Сутарэнні Ромула”

Раздзел 13.

Агонь навагодняга балю

Колькі разоў гэты горад знішчаўся амаль цалкам… Яго нішчылі татары, шведы і маскоўцы, пажары, паводкі і пошасці… А ён аднаўляўся.

Аднаўляўся ён і цяпер, пасля чарговай ваеннай навалы… Людзі, як мурашкі, карпатліва разбіралі па каменьчыку завалы, ладзілі трамвайныя шляхі і лініі электраперадач… Ніякая галеча не магла зменшыць радасці ад таго, што настала Вялікая Перамога, што нялюдская вайна скончаная, і жыццё чалавечае нарэшце набывае каштоўнасць… Вярталіся надзеі і святы.

Новы, 1946 год рыхтаваліся адзначыць як мага пышна… Толькі старыя памяталі, што калісьці ў праваслаўных гэта быў час каляднага посту і да Раства Хрыстова, каляднай вячэры і падарункаў ад Святога Мікалая заставаўся цэлы тыдзень, а каталікі ўжо тыдзень як тую калядную вячэру з’елі…

Чытаць далей

Проза

ЛЮДМІЛА РУБЛЕЎСКАЯ ЗОРКАВЕД і ЗОЛАТА казка

1 каментарый

Гэта незвычайная казка… Яе распавядае ў рамане “Авантуры Пранціша Вырвіча, канфедэрата і здрадніка” галоўны герой, доктар Баўтрамей Лёднік, сваёй дачушцы Сафійцы. У казцы Лёднік зашыфроўвае павароты ўласнай біяграфіі.

ЛЮДМІЛА  РУБЛЕЎСКАЯ

 

ЗОРКАВЕД  і  ЗОЛАТА

 

казка

 

Было гэта даўно-даўно, яшчэ за каралём Сасам, калі ў Дняпры плавалі вадзяныя змеі велічынёй з млын, а млыны малолі камяні. Навошта? А каб на хлебе з каменнай мукі гадаваліся волаты, моцныя, як валуны.

Жыў тады ў горадзе слаўным, дзе над ракою бялее храм з пяццю купаламі, чалавек, што хацеў навучыцца рабіць золата.

Чытаць далей

Проза

Людмила Рублевская. Ночи на Плебанских мельницах. Перевод с белорусского.

Няма каментарыяў

 

Людмила Рублевская

 

НОЧИ НА ПЛЕБАНСКИХ МЕЛЬНИЦАХ

Мистическая повесть

 

 

Возможно, я ошибаюсь, но мне всегда казалось, что на дороге, по которой возят мертвых, даже трава и деревья меняют цвет.

Густаво Адольфо Беккер

 

Этот дом построил безумец в безумном месте.

И не было лучшего дома и лучшего места в этом безумном времени.

Огонь добрался до серебряной ленты, которая нежно обвивала свечу из белого душистого воска, произведенного не иначе как пчелиной королевой (хотя нет, королевы не производят воска, даже такого белого). Лента сразу сжалась, почернела, обнаруживая родство не с благородным металлом, а с бумагой, терпеливой, как потомственная прислуга, и такой же покорной любому хозяину… От нее льстиво потянулась струйка черного вонючего дыма, напоминая неискренний восклицательный знак в конце политического лозунга.

Чытаць далей

Проза

Шкельцы. апавяданне.

Няма каментарыяў

Людміла Рублеўская
ШКЕЛЬЦЫ
апавяданні

“Бумс! Бумс!”

“Бумс! Бумс!” — загучала жалобная музыка.
“Зноў некага хаваюць…” — зашапталіся навучэнкі пятага класа санаторна-лясной школы і “прыліплі” да шыбаў. Адразу за вокнамі віднеліся маркотныя, чорныя ад бясконцых дажджоў дрэвы. Унізе выблісквалй сталёвыя крыжы. Гэта былі могілкі. Як апынуўся шэры стандартны будынак інтэрната ў такім недарэчным месцы? Мела я гіпотэзу — так і не правераную, — што быў тут некалі храм, пэўна, царква — могілкі ж праваслаўныя. Але наш народ пазбаўлены сантыментаў…

Чытаць далей