Проза

Людміла Рублеўская АЛІГ’ЕРЫ Ў ЛУЖЫНЕ Дарожныя нататкі.

Няма каментарыяў

Людміла Рублеўская

 

АЛІГ’ЕРЫ  Ў  ЛУЖЫНЕ

 

Адно пафаснае падарожжа

Пабачыць Венецыю і памерці…

Не тое, каб я была настроеная настолькі радыкальна.

Хаця адна мая сяброўка і сцвярджае мройна – ах, якая была б рамантычная смерць! – але смерць прыгожай не бывае. Дый Іван Бунін, чый аповед нарадзіў рамантычны вобраз “смерці ў Венецыі”, апісаў даволі прыкрае здарэнне і даволі гідкага героя…

У нас, кніжных, свая пыха – мы, маўляў, і так усё ўявім. Вунь адлюстроўваў Пушкін італійскія ды гішпанскія ночы, хаця вальнадумны мулат быў невыязным з імперыі, і нам даволі ўяўнага. Але…

Чытаць далей

ENG FR, Проза

Daguerreotype. horror novel. Урывак з раману “Дагератып” на ангельскай.

Няма каментарыяў

Праграма Books From Belarus 

http://booksfrombelarus.net/#56

Daguerreotype

horror novel

Rublieuskaja’s new novel is set in the decadent years at the end of the nineteenth century, but opens in our times. The young journalist Sierafima is setting off to inspect a flat that she wishes to rent from a young man, the biologist Haljash, with whom she is secretly in love. He is getting ready to leave for the USA, where his fiancee is waiting for him in one of the universities there. The two of them are sorting things out in the flat when Haljash discovers among his grandfather’s papers a daguerreotype and a diary that belonged to an unknown woman… Mysterious events dating back to the 1890s unfold before the reader. The owners of a photographic studio in a small provincial Belarusian town – the beautiful, independent-minded Bahuslava and her father Varaksa Nichiel – specialise in portraits of the newly deceased; they have to set off on an expedition to photograph a unique ethnographical collection on the remote, sinister estate of Zhuchavichy. The current owner of the estate, Prince Shymon Kahaniecki, is believed by the local villagers to be a werewolf. The novel encompasses elements of the Gothic, the horror story, a passionate love affair in spite of everything, and the merciless baseness of humanity. A solution to this romantic and terrifying story is found only in our day.

THE DAGUERREOTYPE

Чытаць далей

Проза

Адзінка. Апавяданне.

Няма каментарыяў

Людміла Рублеўская

АДЗІНКА

фантастычнае апавяданне

Вядзьмак сядзіць на лаўцы каля свайго пад”езда. У руках — кульбачка, твар — у цені вялізнага капелюша, ногі — у залапленых валёнках з галёшамі. Нават пад”ездныя п”яніцы даўно страцілі надзею займець ад гэтага глухога жабрака нейкую капейчыну — хоць выпрошвалі на “апахмелку” і ў скупечы-пракурора з першага паверха, і ў высокамаральнай піянерважатай з пятага. Вядзьмак адсутным позіркам глядзіць у сціснутую шматпавярховікамі далеч, і бліскучыя зялёныя мухі грэюцца на ягоным шырокім капелюшы.

Чытаць далей

Проза

Лікантроп. Апавяданне.

Няма каментарыяў

Людміла РУБЛЕЎСКАЯ

ЛІКАНТРОП

аапавяданне

Ствалы высокіх карабельных соснаў зверху бурштынавыя ад сонца, а пачынаючы з сярэдзіны цёмныя, быццам пастарэлыя, і ля самай зямлі кантрасна да юнай пяшчотнай скуры вяршыні пакрываюцца сівым змрочным мохам. Нават пры невялікім ветры дрэвы пагойдваюцца, сутыкаючыся шырока раскінутым голлем.Таму, хто глядзіць на іх з вакна маёнтка Варгуны, здаецца, што сосны ідуць проста на яго, нязграбныя і адначасова страшныя, ідуць на нягнуткіх сваіх нагах, нахіляючыся з боку на бок, і вось-вось праб”юць тонкае шкло, упраўленае ў свінцовыя рамы, жорсткім, як дзіды, голлем…

Чытаць далей

Проза

Кветка малайскага лёну. Апавяданне.

Няма каментарыяў

Людміла Рублеўская

Кветка малайскага лёну

Атрамантавая пляма на белай паверхні парты нагадвала профіль Гогаля. Нізкая грыўка, востры дзюбаты нос, вусы…

Міхась столькі сёння глядзеў на гэтую плямку, што калі б зараз заплюшчыў вочы — усё роўна працягваў бы яе бачыць.

Чытаць далей

Проза

Масоўка. Апавяданні.

Няма каментарыяў

Людміла Рублеўская

Масоўка

апавяданні

Людзі масоўкі

Можна ставіцца да іх скептычна — яшчэ адно «калямастацкае кола».

Масоўка… Фон для дзеяння на кіназдымачнай пляцоўцы.

Некаторыя трапляюць сюды выпадкова, на дзень-два, каб пасля ўсё жыццё расказваць, як здымаліся ў кіно. Некаторыя, што маюць сталыя прафесіі ў «рэальным» жыцці, прыходзяць сюды зноў і зноў, далучацца да таямнічага кіношнага свету.

Чытаць далей