Сайт пісьменніцы Людмілы Рублеўскай The website of writer Liudmila Rubleuskaya
Юлія АЛЕЙЧАНКА
РЭЦЭПТЫ ШЧАСЦЯ
Людміла РУБЛЕЎСКАЯ ПАНТОФЛЯ МНЕМАЗІНЫ Мн., Выдавец А. М. Янушкевіч, 2018.
Жывучы ў нашай «напаўвіртуальнай» рэальнасці, можна часам паверыць у немагчымае, вярнуць незваротнае… Але як жа быць з пачуццямі, памяццю, болем? Як не страціць аблічча ў гульнях лёсу? На старонках новага дэтэктыўнага, рамантычнага, псіхалагічнага рамана Людмілы Рублеўскай такіх «рэбусаў» — безліч. Як і планаў: часавых, прасторавых, ментальных…
У гісторыі кожнай пары ці не самы цікавы момант — знаёмства. А ў выпадку Людмілы Рублеўскай і Віктара Шніпа — тым больш. Не толькі таму, што яны пісьменнікі: асаблівай робіць гісторыю іх адрознасць. У 1986-м, годзе іх сустрэчы, Людміла была ўзнёслай рамантычнай дзяўчынай з вельмі строгімі поглядамі на жыццё і высокімі ідэаламі ў галаве. Пры сабе яна мела рускамоўныя вершы і мару прысвяціць сябе паэзіі. Віктар на той час ужо меў кнігу — з вершамі беларускамоўнымі і вострасацыяльнымі («нармальны беларускі савецкі паэт», як ён кажа), а за плячыма — сем гадоў прыгодаў з падпрацоўкамі грузчыкам на лікёра-гарэлачным заводзе і літкансультацыямі ў розных выданнях. Яна — «гарадская», з сям’і сталічных інтэлігентаў, ён — вясковы хлопец. Словам, паненка і хуліган.
«Мне яшчэ ў школе наваражылі жонку Людмілу»
У рубрыцы «Варта» на выходных мы публікуем адказы на анкету пра чытацкія звычкі беларусаў. 20 пытаньняў пра тое, як файна чытаць файную літаратуру. Сёньня на нашу чытацкую апытанку адказвае пісьменьніца Людміла Рублеўская.
Творчасць Людмілы Рублеўскай вядомая шырока — і як паэтэсы, і як празаіка. А яшчэ драматурга, літаратурнага крытыка, журналіста і публіцыста. І ў прадстаўленні яна не мае асаблівай патрэбы. Яе творы перакладзены на многія замежныя мовы. Хіба толькі варта нагадаць, што, згодна з галасаваннем аднаго з фондаў ААН і партала Lady.tut.by, Людміла Рублеўская ўвайшла ў дзясятку самых паспяховых жанчын Беларусі.
Фота: irl.by
— Вы працуеце ў жанры гістарычнага дэтэктыва, у якім працаваў Уладзімір Караткевіч. Той, хто зачытваўся Караткевічам, зараз зачытваецца і Рублеўскай. Я не зусім згодны са спадаром Сяргеем Пешыным, дырэктарам выдавецтва «Беларусь», які на пасяджэнні круглага стала ў «Звяздзе» сказаў пра гістарычны дэтэктыўны раман: «На жаль, з Караткевіча яно пачалося, Караткевічам, у пэўным сэнсе, і скончылася». Нічога, дзякаваць Богу, не скончылася. Такім чынам, як здарылася, што вы, пачаўшы з вершаў, у прозе прыйшлі менавіта да гэтай тэмы і ў выніку падхапілі «сцяг, які выпаў з рук класіка»?
— Гісторыяй я цікавілася заўсёды. Кажуць, гэта такая ж уласцівасць, як музычны слых.
Как всякая писательница, Людмила Рублевская предпочла бы заниматься только литературой, но как и всякий литератор, вынуждена работать – писателя в Беларуси даже приключенческий роман не накормит.
Корреспондент Sputnik Елена Васильева выступила в непривычной для себя роли: интервью у Людмилы Рублевской брали не журналисты, а читатель, студентка третьего курса Анна Белко, победитель проекта MOVABOX. В качестве наблюдателя Sputnik эксклюзивно присутствовал при встрече читателя с писателем.
АПАВЯДАЛЬНІЦКІЯ СТРАТЭГІІ Ў РАМАНЕ “ПАНТОФЛЯ МНЕМАЗІНЫ” Л. РУБЛЕЎСКАЙ
В.Ю. Бароўка Віцебск, ВДУ імя П.М. Машэрава
Людміла Рублеўская – адна з самых паспяховых і папулярных сучасных беларускамоўных пісьменніц. Сакрэт гэтага ў многім заключаецца ў яе апавядальніцкім майстэрстве, у апеляцыі праз праблематыку і прадуманае эстэтычнае ўвасабленне праблематыкі да шырокай чытацкай аўдыторыі. Апавядальніцкія стратэгіі пісьменніцы накіраваны на асэнсаванне айчыннай гісторыі, чалавечага лёсу, узроўняў чалавечай трываласці, на нязмушанае выхаванне чытацкіх густаў.
Даведалася, што пайшоў з жыцця ў апошнія дні 2017 года вядомы літаратуразнаўца Дзмітрый Бугаёў. Ён быў сапраўдным аўтарытэтам і цікавым даследчыкам. Знайшла ягоную рэцэнзію, якую ў 2005 годзе спадар Дзмітрый пісаў на мой раман “Золата забытых магіл”, а заадно характарызуе дэтэктыўны жанр у беларускай літаратуры.
Дзмітрый Бугаёў
БЕЛАРУСКІ ДЭТЭКТЫЎ ЛЮДМІЛЫ РУБЛЕЎСКАЙ
Людміла Рублеўская працуе ў літаратуры актыўна і плённа. Яна выдала шэсць зборнікаў паэзіі, а цяпер перайшла і на прозу. У 2005 годзе ў яе выйшла кніга «Пярсцёнак апошняга імператара», у якой найбольш цікавым мне ўяўляецца дэтэктыўны раман «Золата забытых магіл». Дэтэктыўная літаратура карыстаецца прыхільнасцю многіх чытачоў. Добра зычліва ставяцца да яе і выдаўцы. Пра гэта сведчыць перадрук твораў У. Караткевіча з дэтэктыўнай сюжэтнай асновай, выхад зборніка «Сучасны беларускі дэтэктыў. Карона Вітаўта Вялікага».
