Вучым беларускую са “Старасвецкімі міфамі”!

https://my-shop.ru/shop/books/3246211.html

Белорусский с Людмилой Рублевской. Старосветские мифы города Б*. Учебное пособие

Оригинальное название: Людмiла Рублеуская. Старосвецкiя мiфы горада Б*
Автор/составитель: Фирсова Л.
Издательство: Восточная книга (Восток-Запад, Муравей)
Серия: Метод обучающего чтения Ильи Франка

 

В небольшом провинциальном городке жизнь казалось бы течет размеренно и неторопливо. Но под этой внешней безмятежностью кипят нешуточные страсти и разворачиваются сюжеты, достойные пера Софокла и Еврипида!
Тонко стилизованные рассказы Людмилы Рублевской, в которых смешные и трагические мотивы сплетаются в единую ткань повествования, адаптированы в настоящем издании по методу Ильи Франка: снабжены дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием (без упрощения текста оригинала). Уникальность метода заключается в том. что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь.
Это занимательное и несложное чтение поможет читателю войти в мир белорусского языка.
Дополнительные аудиоматериалы к изданию доступны на сайте издательства.
Чытаць далей

Пранціш Вырвіч вяртаецца! Пятая кніга “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”

 Выйшаў №7 часопіса “Полымя”, дзе надрукаваная першая частка новых прыгод Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка.

Урывак з новага раману Людмілы Рублеўскай “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”

  

РАЗДЗЕЛ  ДРУГІ. АШМЯНСКІЯ  НЯВЕСТА, АПТЭКАР І  КАТ

У “Кнізе пра звяроў ды пачвараў”, напісанай сярэднявечным мніхам, згадваецца пра племя з вострава ў Чырвоным моры, што гаворыць на ўсіх мовах свету. Калі трапляе на востраў госць, тубыльцы пачынаюць пералічваць яму ўсю ягоную радню да дванаццатага калена. А як глузды ў небаракі пад цяжарам генеалогіі паедуць, тут яго на кавалачкі раздзяруць і сырым з’ядуць. Без солі. Затое з радаводам.

Шляхта, што з’ехалася ў Ашмяны, гатовая была адзін аднаго, не падсмажваючы, з’есці, бо радаводамі мерыліся ўсе. Хто паперадзе каго мусіць на імшы стаяць, у дзверы прайсці, да княжацкіх мосцяў бліжэй пасунуцца…

Людцы ля францысканскага касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі, на які яшчэ Аляксандр Ягелончык фундуш запісваў, выцягвалі шыі то ў адзін бок, то ў другі, не раўнуючы гусіны статак у чаканні кармёжкі.

–Едуць, едуць!

Твары павярнуліся ў адзін бок. Зашаргаталі аксамітныя дылеі з сабаліным футрам і простыя сукманы, ускалыхнуліся фальбоны і пёры на шапках, затупалі ўсхвалявана па бруку чырвоныя боты з бліскучымі падкоўкамі і стаптаныя кабці… Задудзеў, забразгаў прывітальна аркестр, быццам лісліва загаўкалі, падвываючы, мядзяныя сабачкі…

–Не прыехаў вялікі гетман… Прадстаўніка прыслаў… Вунь, у кармазінавым жупане… І пасла, пасла няма…

Шэпат быў расчараваны.  Чым болей нобіляў – тым болей выкаціцца бочак віна дзеля свята.

–Жаніха і нявесту вязуць! Віват!

Чытаць далей

Рэжысёр “Слядоў на вадзе” экранізуе кнігу Людмілы Рублеўскай

Беларускія інтэрнэты абляцела навіна: “Беларусьфільм” экранізуе “Авантуры Пранціша Вырвіча”, папулярную серыю кніг Людмілы Рублеўскай. І пакуль фанаты кніг вагаюцца, “ці гэта добрая навіна, ці дрэнная”, мы пагутарылі з самой пані Людмілай.

Як высветлілася, “Беларусьфільм” пачаў перамовы з пісьменніцай яшчэ з паўгады таму. Маўляў, прачыталі кнігу, маюць зацікаўленасць. Пані Людміла адмаўляцца не стала, хоць датычна тых жа экранізацый Караткевіча ставіцца неадназначна.

“Магу ўявіць, як Уладзімір Караткевіч пакутаваў на здымках. Ролю Юрася Братчыка ў фільме “Хрыстос прызямліўся ў Гародні” аддалі Льву Дураву, абсалютна геніяльнаму акцёру, але які з яго Братчык? У Караткевіча гэта малады чалавек, высокі, харызматычны, надзвычай прыгожы… Малады Мэл Гібсан, карацей. І які б ні быў выдатны фільм Рубінчыка “Дзікае паляванне караля Стаха”, гэта не тое, што пісаў Караткевіч”.

Кадр з фільма “Жыццё і ўзнясенне Юрася Братчыка”, 1967 год.

Датычна “Авантураў…” яна мае намер быць у добрым сэнсе прыдзірлівай.

“Вельмі хвалююся, бо хочацца, каб героі былі пазнавальныя. Нават паказвала здымачнай групе віртуальны кастынг, які мы праводзілі падчас прэзентацыі. У кастынгу перамаглі Алан Рыкман, Моніка Белучы і Курт Кабэйн… Але іх да здымак не прыцягнеш. Асноўны кастынг будзе праводзіцца сярод беларускіх артыстаў. Спадзяюся прысутнічаць на ім. Магу дапусціць несупадзенні ў знешнасці, калі тыпаж, характар акцёра супадзе з вобразам героя”.

Чытаць далей

Еўракон і Пантофля

Раман “Панофля Мнемазіны” намінаваны ад Беларусі на конкурс Eurocon 2018, які адбудзецца ў французскім Ам’ене, у намінацыі “Лепшы мастацкі твор”. 

Што ж, прынамсі, кампанія добрая)

https://fantlab.ru/contest7871

Чытаць далей

Агульная дыктоўка адбылася!

Ну вось, Агульная дыктоўка па беларускай мове адбылася! А таксама раскрыццё таямніцы: пятая кніга пра авантуры Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка напісаная, бо менавіта ўрывак з яе і стаўся тэкстам дыктоўкі. Вельмі ўразіла, колькі прыйшло людзей рознага ўзросту – іх ніхто не прымушаў, яны ахвяравалі сваім выходным днём… І свята атрымалася! Быў незвычайна ўзнёслы настрой, адчувалася, што вакол аднадумцы, і іх сотні! Вялікая зала Нацыянальнай біліятэкі была практычна поўная – тымі, хто неабыякавы да беларускай мовы, хто любіць яе, хоча ўдасканаліць сваё веданне. Дзякую арганізатарам, дзякую Русі, якая агучвала тэкст. Файна,што было візуальнае суправаджэнне, якое тлумачыла складанаці тэксту… Напрыклад, хто такі Баўтрамей Лёднік, і як яго імя пісаць) Сярод тых, хто пісаў дыктоўку, быў нават Віктар Шніп)

http://www.belta.by/regions/view/fotofakt-agulnaja-dyktouka-proshla-v-minske-305275-2018/

Чытаць далей

Пантофля Мнемазіны

У №89 часопіса “Дзеяслоў” надрукаваная першая частка майго новага раману. Дакладна ведаю, што часопіс можна набыць у “Акадэмкнізе”. Каму цікава – вось адзін з раздзелаў. Але дзеянне адбываецца ў розных часах, у сучаснасці, у мінулым, а таксама  ў віртуальнай рэальнасці. Рэальнасцяў тут увогуле шмат)

РАЗДЗЕЛ ДРУГІ.

КУДЫ НЕ ДАЙШОЎ ФРАНЦЫСК АСІЗСКІ

Чытаць далей

Вітаю!

Для чаго пісьменніку сайт?
Можа, і варта пазбягаць публічнай мітусні, задавольвацца вежай са слановай косткі і не шукаць Мінатаўраў у сеціўных лабірынтах? Але мне гэты сайт дастаўся ў падарунак – ад хроснага сына Андрэя і ягонага сябрука Зміцера. А раз падарунак маецца, будзем дзякаваць і выкарыстоўваць!
Я жахлівы юзер: не лайкаю, лайкаў не лічу, каментаў практычна не чытаю (а нашто?), хаця час ад часу люблю цвеліць шаноўную публіку сваймі навінамі.
З другога боку, пытанняў, дзе што маё і пра мяне знайсці, ад шкалаты, студыёзусаў, проста чытачоў і раз’ятраных крытыкаў усё больш… Дык вось вам гэты “сад камянёў” у якасці каморы з тэкстамі і спасылкамі, які буду пакрысе папаўняць… Зрэшты, магчыма, гэтую камяністую пляцовачку ўдасца ператварыць у месца для размоў і спрэчак – камень жа можна выкарыстаць у якасці трыбуны, камень можна шпурнуць, камянямі можна кагось заваліць… Вой, не, шанове, спадзяюся, да такога не дойдзе… Проста заходзьце, блукайце, глядзіце, пішыце, крытыкуйце — усё пакуль у тэставым рэжыме. Камянёў хопіць:)

Камяні з калекцыі Рублеўскай
Чытаць далей