Людмiла Рублеўская. Урывак з рамана «Авантуры Вырвiча, Лёднiка i Чорнай Меланхолii»
Людміла Рублеўская Сьнег белы, чырвоны, брунатны
Людміла Рублеўская.
НАША НІВА № 8 (270), 22 лютага 2002 г.
Людміла Рублеўская
Сьнег белы, чырвоны, брунатны
Сьнег — двойчы здраднік.
Калі ён захоўвае сьляды для пагоні.
І калі замятае сьляды, па якіх мусіш вяртацца.
Здрадлівая ягоная роўнядзь: пад ёй можа хавацца бездань. Падманлівая ягоная прыгажосьць: здаралася, ад бляску сьнегавога поля людзі трацілі зрок. Падступная пухнатая ўтульнасьць: сон у ейных абдоймах вечны…
Жарсці па Лёдніку
Жарсці па Лёдніку
Паказаць Беларусь не ў лапцях, а як еўрапейскую краіну, у якой ёсць замкі, палацавыя інтрыгі і таямніцы, высакародныя рыцары і дамы, за якіх варта біцца, вандроўныя тэатры і музыкі, — такім быў мэсэдж праекта гістарычнага фэнтэзі. Экранізацыя рамана Людмілы Рублеўскай «Авантуры Пранціша Вырвіча» ўжо завершана, выхад на шырокі экран адбудзецца, калі кінатэатры здымуць абмежаванні ў наведваннях.
Людміла Рублеўская, якая пастаянна прысутнічала на здымачнай пляцоўцы, прызналася: «Пашанцавала, што ў нас з рэжысёрам карціны Аляксандрам Анісімавым было неверагоднае супадзенне ў бачанні таго, што і як павінна адбывацца».
Людміла РУБЛЕЎСКАЯ ДЭКАДАНСУ ВАМ У СТУЖКУ
Публекацыя ў дадатку да газеты “Новы час” “Літаратурная Беларусь” ад 28.02.2020 https://novychas.by/pdf/litbiel_2020_02.pdf
Людміла РУБЛЕЎСКАЯ
ДЭКАДАНСУ ВАМ У СТУЖКУ
Памяці Юрыя Блінова
* *
Кветкі і жвір –
паспрабуй пераліць у санату.
Гукаў няздзейсненых
не пераўеш у вянкі.
Сонца вышэе,
і спальвае крылы крылатых.
Строптивая жена советника
«Дворцовый двор зарос травой, на которой паслись козы, … фруктовые деревья одичали … пруды заросли, каналы без воды, здания переданы под фабрику. Во что же превратились эти покои, наполненные всей роскошью запада и востока?! Где то богатое собрание редких книг, великолепная оружейная? Где комнаты, в кои частенько наведывались примасы, епископы, канцлеры, гетманы, воеводы, первые магнаты в крае?»
Так с сокрушением писал в 1834 году граф Леон Тышкевич, навестив белорусское местечко Свислочь, где прошла его юность.
Среди милых теней прошлого вспоминает граф Винцента Тышкевича, владельца Свислочи и Логойска, благодаря которому появились здесь и великолепный дворец, и прекрасные дороги и улицы, и Свислочская гимназия. А в гимназии той, кстати, воспитывались Кастусь Калиновский и его брат Викентий, художник Наполеон Орда, писатель Юзеф Крашевский.
Наш сегодняшний герой Викентий Тышкевич остался в памяти современников не только щедрым меценатом, но и героем удивительной истории любви.
 Тереза Тышкевич. |
 Винцент Тышкевич. |
По воле короля
Вяшчун i мастак
На могiлках вёскi Войстам Cмаргонскага раёна ёсць напаўзруйнаваны склеп, а там на надмагiллi — надпiс:
«Зямляк, ушануй гэты помнiк!
Бо пад iм спачывае Вяшчун i мастак радзiмай дабрачыннасцi i пачуццяў Лiтвы.
А калi ў тваёй душы голас iх адзавецца,
З набожнай верай продкаў узнясi за iх твае малiтвы».
Гэта фамiльная пахавальня роду Ходзькаў, а надмагiлле — вядомага пiсьменнiка Iгната Ходзькi. Вядомы ён творамi на польскай мове, але жыў i ствараў на беларускай зямлi. З нагоды 225-годдзя пiсьменнiка давайце ўспомнiм некаторыя факты ягонай бiяграфii.
Всегда с «Павлинкой»
Когда говорят о судьбе знаменитой пьесы Янки Купалы, обязательно называют имя этого человека. Благодаря ему это произведение стало точкой отсчета нескольких белорусских театральных проектов. Звали его Флориан Жданович, и родился он 135 лет назад в Минске. Давайте вспомним интересные факты о нем.
Вегетарианец с мольбертом
В творчестве Льва Альперовича отразился Серебряный век
«Смерть гимназистки». Картина вековой давности. Сторожевское кладбище Минска, в сумерках змеей тянется к светлой церкви шеренга гимназисток, идущих за гробом соученицы. Белые пелеринки, темные платья, зажженные свечи в руках… Образ сильный, неожиданный, ведь по-новому предстает перед нами Минск.
У пошуках атланта
Иван Шамякин написал роман о семейной драме друга
«Урачы хаваюць свае памылкi ў зямлю, архiтэктары прыкрываюць плюшчом»
Упершыню чытачы змаглi прачытаць раман, у якiм ёсць гэтыя словы, сорак пяць год таму ў часопiсе «Полымя». У тым жа годзе раман быў выдадзены асобнай кнiгай. А пасля публiкацыi ў «Роман-газете» па ўсiм Савецкiм Саюзе абмяркоўвалi новы твор беларускага пiсьменнiка Iвана Шамякiна «Атланты i карыятыды».
Андрэй Макаёнак са сваiм сябрам Iванам Шамякiным. 1981 год.
Агонь, вада і медныя трубы
Первый биографический роман о Янке Купале был сожжен
35 гадоў таму адбылася падзея ў гісторыі беларускай літаратуры: у Маскве ў прэстыжнай серыі «Жизнь замечательных людей» выйшла кніга «Янка Купала». Гэта быў першы ў беларускай літаратуры біяграфічны раман-эсэ. Яго аўтар Алег Лойка, навуковец і паэт, выкладаў ва ўніверсітэце беларускую літаратуру, пра Купалу пісаў шмат. А вось замахнуцца на раман… Калі ж узяўся — прызнаваўся, што пісаў лёгка.