Штрыхі да партрэта Паўліны Мядзёлкі

«Гэткім шчырым каханнем яе атуліў,

З гэткай ласкай глядзеў у яе сумныя вочы, —

Як і сонца не туліць расквечаных ніў,

Як і зоры людзям не ўглядаюцца ўночы!…

Столькі песень над песнямі ёй я напеў,

Столькі думак злажыў аб ёй важных, таёмных, —

Як і бор гэтак з ветрам шумець не шумеў,

Як і век гэткіх дум не злажыў для патомных!

…Утварыў з яе шчасце з-пад шчасцяў сваё —

Чарадзейную княжну з аповесці дзіўнай,

І пад ногі ёй кінуў жыццё сваё ўсё…. 

А яна?.. А яна была толькі… дзяўчына!..»

Гэты горкі верш Янка Купала напісаў пра сваё палкае і нешчаслівае каханне — прыгажуню Паўліну Мядзёлку, першую выканаўцу ролі Паўлінкі. Так яна найперш і ўвайшла ў гісторыю — пакутлівай Музай вялікага нацыянальнага паэта.


Чытаць далей

«А старасці няма! Ты ёй не вер…»

Колькі цікавага і нават загадкавага ў біяграфіі гэтай паэткі!

Яе візітнай карткай стаў верш, напісаны ў родным Вішневе на Валожыншчыне пры сузіранні квітнеючых садоў: «Люблю наш край, старонку гэту…»


Пра сваё паходжанне Канстанцыя пісала так:

Чытаць далей

Агонь, вада і медныя трубы

Первый биографический роман о Янке Купале был сожжен

35 гадоў таму адбылася падзея ў гісторыі беларускай літаратуры: у Маскве ў прэстыжнай серыі «Жизнь замечательных людей» выйшла кніга «Янка Купала». Гэта быў першы ў беларускай літаратуры біяграфічны раман-эсэ. Яго аўтар Алег Лойка, навуковец і паэт, выкладаў ва ўніверсітэце беларускую літаратуру, пра Купалу пісаў шмат. А вось замахнуцца на раман… Калі ж узяўся — прызнаваўся, што пісаў лёгка.

Чытаць далей