КАЛЯДНЫ  КАРНАВАЛ

Балада

Маляваныя анёлкі

плачуць срэбным канфеці.

У маёнтку адабраным

карнавалу час прайсці.

Гэта сведчанне, што новы

гаспадар надоўга тут,

І ягоныя нашчадкі скажуць:

“Тут наш родны кут”.

ІНСУРГЕНТ

Я пакінуў свой край, як пасечаны сад веснавы.
І пялёсткі яго, быццам раны, душу абляпілі.
Між Усходам і Захадам –
круцяцца іх жарнавы –
Перамелены лёсы, падзелены нават магілы.

5.07.2017

Ну што табе яшчэ?

Ты п’еш сярод магіл.

На дзень народзін свой да мёртвага паэта

Прыйшла. Не супраць ён

паслухаць шоргат крыл

Або твае радкі з прастуджанага лета.

* * *
Калі пішуцца вершы,
то можна ўміраць паступова,
Смерць па кроплі смакуючы,
быццам бы мёд і цыкуту.
І вітацца з аднымі крыжамі,
і верыць у слова,
І забыцца на тое,
што кроў твая стала атрутай.

Людмiла Рублеўская

ПАЦУЧЫНЫ  КАРОЛЬ

А на бруку святлеюцца не аскалёпкi скрыжаляў –

Каляровыя змятыя стужкi, парваныя маскi.

Адгуляў карнавал.

Гараджане ўсю ноч святкавалi

Перамогу над шэрым натоўпам,  хвастатым i ласым.

СТАРЫ ВОЙ

Лёс для таго, хто вярнуўся з прайгранай вайны –
Толькі забыцца, як сталі з муроў – валуны.