Сайт пісьменніцы Людмілы Рублеўскай The website of writer Liudmila Rubleuskaya
Публікацыя ў сербскім часопісе “КЊИЖЕВНИ ПРЕГЛЕД”,
Година VІII Број 15
Људмила Рубљевска (Людміла Рублеўская, Белорусија)
БАЛАДА О ДРВЕНОМ ХРИСТУ
На тој земљи, где има толико извора, и у сваком – звезда падалица на дну,
Где сваки камен има своју идеју, као мајка у дечијем сну
Где је свако брдо – бивша хумка, а сваки од прадедова – узвик у бој,
Где живи стари задружни пастир у својој кућици старој.
Зато што је, сигурно, цео живот свој
Гледао на своја родна тла,
Владимир Короткевич на Тихоокеанском флоте, 1965 год.Мало есть столь поэтических произведений в прозе, как «Чазенiя». Именно эта повесть, опубликованная в журнале «Молодая гвардия», принесла Владимиру Короткевичу всесоюзную славу.
Ну вось, Агульная дыктоўка па беларускай мове адбылася! А таксама раскрыццё таямніцы: пятая кніга пра авантуры Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка напісаная, бо менавіта ўрывак з яе і стаўся тэкстам дыктоўкі. Вельмі ўразіла, колькі прыйшло людзей рознага ўзросту – іх ніхто не прымушаў, яны ахвяравалі сваім выходным днём… І свята атрымалася! Быў незвычайна ўзнёслы настрой, адчувалася, што вакол аднадумцы, і іх сотні! Вялікая зала Нацыянальнай біліятэкі была практычна поўная – тымі, хто неабыякавы да беларускай мовы, хто любіць яе, хоча ўдасканаліць сваё веданне. Дзякую арганізатарам, дзякую Русі, якая агучвала тэкст. Файна,што было візуальнае суправаджэнне, якое тлумачыла складанаці тэксту… Напрыклад, хто такі Баўтрамей Лёднік, і як яго імя пісаць) Сярод тых, хто пісаў дыктоўку, быў нават Віктар Шніп)
http://www.belta.by/regions/view/fotofakt-agulnaja-dyktouka-proshla-v-minske-305275-2018/
Кузьма Чорный. 1925 г.Если вам в каком–нибудь архиве удастся найти номер газеты «Савецкая Беларусь» за 11 октября 1926 года, вы прочтете там удивительный рассказ, скорее, стихотворение в прозе «Восень i радасць»:
«З яшчэ нядаўнiх часоў свайго маленства я памятую хмурную восень. Плакалi вятры ў туманных лагчынах i разносiлi на вiльготнай зямлi глыбокiя зыкi родных лясоў ды вострыя ценi высахшых меж.
На выставке, посвященной страшному юбилею — 80 лет со дня расстрела нескольких десятков белорусских литераторов, я увидела удивительный экспонат. Открытка, выпущенная в 1917 году, когда было объявлено об освобождении политзаключенных. На карточке с надписью «Товарищ, вы свободны» — радостный узник и его освободитель–революционер. И в верхнем левом углу кто–то от руки написал: «Вы?! Я?!»
Открытка эта обнаружилась в фонде Михася Чарота Белорусского государственного архива–музея литературы и искусства. Горькая ирония в том, что ее владелец сам стал политзаключенным и был расстрелян в ночь с 29 на 30 октября 1937 г.
Не раз убеждалась: смахни с классика бронзу и позолоту — и можно блокбастер по мотивам биографии снимать… Янка Мавр, он же — Иван Михайлович Федоров, личность настолько колоритная, что подойдет и для сериала. Да вспомнить хотя бы историю, когда он, старый, ослепший, на отдыхе в Крыму кинулся в море на голос и спас тонущую девочку. А чудесные книги о приключениях в экзотических странах, написанные человеком, который ни разу в тех краях не побывал! А занятия эсперанто и спиритизмом!
Жизнь человека — источник неисчерпаемый. В Белорусском государственном архиве–музее литературы и искусства открылась выставка к 135–летию Янки Мавра.
Давайте же рассмотрим старые фотографии и документы и узнаем еще кое–что новое о создателе «Палескiх рабiнзонаў».
“Я, гарадская дзяўчынка, нарадзілася ў Мінску і ў дзяцінстве любіла гуляць на Кальварыйскіх могілках. Заўсёды ў мяне была прага спазнаваць сваю гісторыю”, – гаварыла на сустрэчы з дзевяцікласнікаміСШ № 67 і № 145 паэтэса, пісьменніца, лаўрэат Нацыянальнай літаратурнай прэміі Беларусі Людміла Рублеўская. Сустрэча адбылася ў Цэнтральнай дзіцячай бібліятэцы 24 красавіка.
Людміла Іванаўна пазнаёміла падлеткаў з гісторыка-прыгодніцкімі творамі “Ночы на Плябанскіх млынах” і «АвантурыСтудыёзуса Вырвіча”. Пісьменніца нагадала, што горад Мінск мае цікавую гісторыю і прэзентавала сваё новае апавяданне «Староста Юзаф і булачніца Яўдахія». Авантурна-прыгодніцкае апавяданне пра Мінск канца 18-га стагоддзя ўвайшло ў зборнік “10+10: Мінск”, выдадзены ў межах новага спецпраекта майскага кніжнага фестывалю “Горад і Кнігі”. Апавяданне «Староста Юзаф і булачніца Яўдахія” можна прачытаць у сеціве.
Таксама мы даведаліся, пра новы твор Людмілы Рублеўскай “Пантофля Мнемазіны”.
Пасля сустрэчы выкладчыкі беларускай мовы і літаратуры шчыра дзякавалі спадарыню Людмілу за сустрэчу. Яны гаварылі, што менавіта на такіх сустрэчах школьнікі бачаць сучасных беларускіх аўтараў і чуюць пра іх творы.
https://vk.com/album-22379705_253458449
У гісторыі кожнай пары ці не самы цікавы момант — знаёмства. А ў выпадку Людмілы Рублеўскай і Віктара Шніпа — тым больш. Не толькі таму, што яны пісьменнікі: асаблівай робіць гісторыю іх адрознасць. У 1986-м, годзе іх сустрэчы, Людміла была ўзнёслай рамантычнай дзяўчынай з вельмі строгімі поглядамі на жыццё і высокімі ідэаламі ў галаве. Пры сабе яна мела рускамоўныя вершы і мару прысвяціць сябе паэзіі. Віктар на той час ужо меў кнігу — з вершамі беларускамоўнымі і вострасацыяльнымі («нармальны беларускі савецкі паэт», як ён кажа), а за плячыма — сем гадоў прыгодаў з падпрацоўкамі грузчыкам на лікёра-гарэлачным заводзе і літкансультацыямі ў розных выданнях. Яна — «гарадская», з сям’і сталічных інтэлігентаў, ён — вясковы хлопец. Словам, паненка і хуліган.
«Мне яшчэ ў школе наваражылі жонку Людмілу»