5.07.2017
Ну што табе яшчэ?
Ты п’еш сярод магіл.
На дзень народзін свой да мёртвага паэта
Прыйшла. Не супраць ён
паслухаць шоргат крыл
Або твае радкі з прастуджанага лета.
5.07.2017
Ну што табе яшчэ?
Ты п’еш сярод магіл.
На дзень народзін свой да мёртвага паэта
Прыйшла. Не супраць ён
паслухаць шоргат крыл
Або твае радкі з прастуджанага лета.
* * *
Калі пішуцца вершы,
то можна ўміраць паступова,
Смерць па кроплі смакуючы,
быццам бы мёд і цыкуту.
І вітацца з аднымі крыжамі,
і верыць у слова,
І забыцца на тое,
што кроў твая стала атрутай.
Людмiла Рублеўская
ПАЦУЧЫНЫ КАРОЛЬ
А на бруку святлеюцца не аскалёпкi скрыжаляў –
Каляровыя змятыя стужкi, парваныя маскi.
Адгуляў карнавал.
Гараджане ўсю ноч святкавалi
Перамогу над шэрым натоўпам, хвастатым i ласым.
СТАРЫ ВОЙ
Лёс для таго, хто вярнуўся з прайгранай вайны –
Толькі забыцца, як сталі з муроў – валуны.