Людмiла Рублеўская. Урывак з рамана «Авантуры Вырвiча, Лёднiка i Чорнай Меланхолii»
Замак у падарунак
Детективный роман «Черный замок Ольшанский» писался десять лет
«Мiргалi за адчыненым акном
бясконцыя агнi.
О, жыццё!»
Жонка Караткевiча не магла жыць без дэтэктываў. Самы дарагi падарунак сваёй каханай — «Чорны замак Альшанскi» — пiсьменнiк рыхтаваў дзесяць год.
40 гадоў таму ляглi на паперу гэтыя радкi — апошнiя словы новага рамана Уладзiмiра Караткевiча «Чорны замак Альшанскi».
Да твора ёсць прысвячэнне: «В.К., якой гэты раман абяцаў дзесяць год назад, з удзячнасцю».
Інтэрв’ю на Onliner
Людміла Рублеўская піша раманы на гістарычныя сюжэты. З лёгкасцю прыдумляе герояў для сваіх кніг, змяшчаючы іх у XVII, XVIII, XX стагоддзі. І, канечне, у наш час. Многія параўноўваюць яе творы з кнігамі незабыўнага Уладзіміра Караткевіча. А іншыя — з Джоан Роўлінг, аўтарам кніг пра Гары Потэра. Рублеўская піша шмат і для розных чытачоў.
У канцы гэтага года павінен выйсці мастацкі фільм па кнізе пісьменніцы — пра авантурныя прыгоды беларусаў дзвесце гадоў таму.
— У чэрвені скончыліся здымкі фільма па вашай кнізе «Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега» — прыгодніцка-авантурным рамане з рэаліямі XVIII стагоддзя. Вы сачылі за працай. Задаволеныя тым, як усё прайшло?
— Гэта немагчыма проста апісаць у некалькіх словах, бо гэта была для мяне новая эпоха, якая скончылася. Хаця ў прынцыпе з сусветам кіно знаёмая. Калі была малая, у мамы была сяброўка на «Беларусьфільме», і я часта здымалася ў масоўцы. Я там пераздымалася ва ўсіх фільмах 1970-х… Таму цяпер была такая крутая — ведаю кіно знутры. Але аказалася, што ў параўнанні з маімі дзіцячымі ўспамінамі тут шмат новага. Тым больш што на гэты раз я была каля манітора, каля рэжысёра. І гэта зусім іншае. Гэта было хвалююча.
Азнаямляльны ўрывак раману “Пантофля Мнемазіны”
Вучым беларускую са “Старасвецкімі міфамі”!
https://my-shop.ru/shop/books/3246211.html
Белорусский с Людмилой Рублевской. Старосветские мифы города Б*. Учебное пособие
| Оригинальное название: | Людмiла Рублеуская. Старосвецкiя мiфы горада Б* |
| Автор/составитель: | Фирсова Л. |
| Издательство: | Восточная книга (Восток-Запад, Муравей) |
| Серия: | Метод обучающего чтения Ильи Франка |
В небольшом провинциальном городке жизнь казалось бы течет размеренно и неторопливо. Но под этой внешней безмятежностью кипят нешуточные страсти и разворачиваются сюжеты, достойные пера Софокла и Еврипида!
Тонко стилизованные рассказы Людмилы Рублевской, в которых смешные и трагические мотивы сплетаются в единую ткань повествования, адаптированы в настоящем издании по методу Ильи Франка: снабжены дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием (без упрощения текста оригинала). Уникальность метода заключается в том. что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь.
Это занимательное и несложное чтение поможет читателю войти в мир белорусского языка.
Дополнительные аудиоматериалы к изданию доступны на сайте издательства.
Тонко стилизованные рассказы Людмилы Рублевской, в которых смешные и трагические мотивы сплетаются в единую ткань повествования, адаптированы в настоящем издании по методу Ильи Франка: снабжены дословным переводом на русский язык и необходимым лексико-грамматическим комментарием (без упрощения текста оригинала). Уникальность метода заключается в том. что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь.
Это занимательное и несложное чтение поможет читателю войти в мир белорусского языка.
Дополнительные аудиоматериалы к изданию доступны на сайте издательства.
Пранціш Вырвіч вяртаецца! Пятая кніга “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”
Выйшаў №7 часопіса “Полымя”, дзе надрукаваная першая частка новых прыгод Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка.
Урывак з новага раману Людмілы Рублеўскай “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”
РАЗДЗЕЛ ДРУГІ. АШМЯНСКІЯ НЯВЕСТА, АПТЭКАР І КАТ
У “Кнізе пра звяроў ды пачвараў”, напісанай сярэднявечным мніхам, згадваецца пра племя з вострава ў Чырвоным моры, што гаворыць на ўсіх мовах свету. Калі трапляе на востраў госць, тубыльцы пачынаюць пералічваць яму ўсю ягоную радню да дванаццатага калена. А як глузды ў небаракі пад цяжарам генеалогіі паедуць, тут яго на кавалачкі раздзяруць і сырым з’ядуць. Без солі. Затое з радаводам.
Шляхта, што з’ехалася ў Ашмяны, гатовая была адзін аднаго, не падсмажваючы, з’есці, бо радаводамі мерыліся ўсе. Хто паперадзе каго мусіць на імшы стаяць, у дзверы прайсці, да княжацкіх мосцяў бліжэй пасунуцца…
Людцы ля францысканскага касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі, на які яшчэ Аляксандр Ягелончык фундуш запісваў, выцягвалі шыі то ў адзін бок, то ў другі, не раўнуючы гусіны статак у чаканні кармёжкі.
–Едуць, едуць!
Твары павярнуліся ў адзін бок. Зашаргаталі аксамітныя дылеі з сабаліным футрам і простыя сукманы, ускалыхнуліся фальбоны і пёры на шапках, затупалі ўсхвалявана па бруку чырвоныя боты з бліскучымі падкоўкамі і стаптаныя кабці… Задудзеў, забразгаў прывітальна аркестр, быццам лісліва загаўкалі, падвываючы, мядзяныя сабачкі…
–Не прыехаў вялікі гетман… Прадстаўніка прыслаў… Вунь, у кармазінавым жупане… І пасла, пасла няма…
Шэпат быў расчараваны. Чым болей нобіляў – тым болей выкаціцца бочак віна дзеля свята.
–Жаніха і нявесту вязуць! Віват!
Судьбы прототипов героев детских книг были необычны
В гостях у сказки
Мы охотно читаем о юных артистах, сыгравших в любимых фильмах нашего детства. Обычно фишка таких материалов в контрасте: вот, мол, кто вырос из очаровательной Мальвины и озорного октябренка, печально видеть. Не менее контрастны и судьбы тех, кто стал прототипом героев детских книг.
Алиса
Самая известная девочка, ставшая героиней сказки, — Алиса Лидделл.
Фемінітывы: што такое, і чаму за іх змагаюцца?
Назавi мяне iнжынеркай
Нядаўна былi названыя пераможцы Х Рэспублiканскага конкурсу Беларускага саюза жанчын «Жанчына года». У стужках навiн мы можам прачытаць, што сярод лаўрэатаў — дырэктар, урач, бухгалтар…
Але аказваецца, што гэтыя вызначэннi ў мужчынскiм родзе — «урач», «дырэктар» i т.п. — выклiкаюць сёння гарачыя спрэчкi… Згодна з афiцыйнымi правiламi i рускай мовы, i беларускай ёсць спiс слоў, якiя абазначаюць прафесii, пасады, навуковыя ступенi, вайсковыя званнi, што не маюць жаночых форм — фемiнiтываў. Не ўсе з гэтым згодныя. Сёння мы з перакладчыцай, пiсьменнiцай Аленай Казловай (яна ж Анка Упала) i паэткай, перакладчыцай Юлiяй Цiмафеевай таксама спрачаемся пра фемiнiтывы.
О нелюбви к критике
И вскочила Маргарита на метлу, зажав в руке молоток, и полетела бить окна критику Латунскому…
Конечно, Латунский, персонаж романа Булгакова, наверное, битье окон и заслужил — ведь это из–за него, подлеца, попал в психушку интеллигентный Мастер… Но, как свидетельствует исторический опыт, модель реакции на критику неизменна в любых контекстах, неважно, справедливо высказанное мнение или нет, имеет грустные последствия для «жертвы» или, наоборот, это критик проявил гражданское и профессиональное мужество и сурово поплатился…