https://zviazda.by/be/news/20201022/1603378826-krytyki-aburalisya-vishneuski-specyyalna-pisau-kab-use-plakali

Калегі-навукоўцы восем гадоў не ведалі, што паважаны прафесар, хімік-інфарматык — аўтар рамана-бестселера пра каханне.

Больш за тое, згаданы аўтар дасюль не лічыць сябе пісьменнікам, хоць на яго рахунку тры дзясяткі мастацкіх кніг, што разыходзяцца мільёнамі асобнікаў па ўсім свеце.

Біяхімік, які дакладна ведае ўсё пра гармоны-ферамоны, хімічнае «закуліссе» эмоцый, у 44 гады напісаў адзін з самых эмацыянальных раманаў пра «нелагічнае» каханне — «Адзінота ў сеціве». За тры гады пасля гэтага дэбютант атрымаў 18 055 лістоў ад чытачоў.

У рамана з’явілася польская экранізацыя, якую Януш Лявон Вішнеўскі характарызуе «вельмі кепска», і сцэнічная адаптацыя ў Санкт-Пецярбургу — «вельмі добрая».

Нядаўна ў рамана з’явіўся працяг, і вось ужо сіквэл перакладзены на беларускую мову пад назвай «Канец адзіноты» — цудоўная нагода сустрэцца з нашымі чытачамі.

З Янушам Вішнеўскім мы гутарылі ў мінскай краме «Акадэмкніга», якраз напярэдадні яго выступлення перад узрадаванымі беларускімі прыхільнікамі, якія ўсё падыходзілі і падыходзілі, і зацікаўлена прыслухоўваліся да нашай размовы. Я паабяцала, што «пра каханне» пытацца не буду — бо гэта тое, пра што ў пана Януша пытаюцца ўвесь час. Але іншую «адзнаку» яго творчасці абмінуць не ўдалося…

Раман як лячэнне ў псіхатэрапеўта

БЫТЬ РЯДОМ. Центр художественных практик, арт-педагогики и арт-терапии. сообщество учёных, психологов, арт-педагогов и арт-терапевтов.

ОБЪЯВЛЯЕМ НАБОР В ГРУППЫ ОЧНОГО ОБУЧЕНИЯ
НА АВТОРСКИЙ КУРС «ЛИТЕРАТУРНОЕ ТВОРЧЕСТВО»
В СТУДИЮ КРЕАТИВНОГО ПИСЬМА ЛЮДМИЛЫ РУБЛЕВСКОЙ

Мова заняткаў – беларуская, руская.

Цикл программы предполагает 26 занятий периодичностью 1 раз в неделю. Формат обучения: очный.

Продолжительность занятия – 3 а.ч. Общее количество академических часов – 78.
День проведения занятий: суббота с 12.00 – 14.30.
Количество обучающихся в группе – 5-8 человек.
Стоимость одного занятия (3 а.ч.) – 50 рублей. Действует гибкая система скидок.

По завершении обучения выдаётся сертификат Центра художественных практик, арт-педагогики и арт-терапии «Быть рядом».

Программа рассчитана на обучающихся старше 16 лет.

Автор и преподаватель курса «Литературное творчество» – Людмила Ивановна Рублевская, известная писательница, литературный критик, преподаватель, журналист, лауреат Национальной литературной премии, премий Франтишка Богушевича, «Золотой апостроф», «Книга года-2015» и др.

Контакты: +375 29-651-81-52
info@benear.by

студия креативного письма

Урывак з раману Авантуры-6, працяг

Людмiла Рублеўская. Урывак з рамана «Авантуры Вырвiча, Лёднiка i Чорнай Меланхолii»

https://people.onliner.by/opinions/2019/07/12/neformat-108?fbclid=IwAR2_DkcovOcj6wNOPUtmgyf_jsoDjOW5xHmEReG6RSqP-V0IttP1m2xc0Sw

У канцы гэтага года павінен выйсці мастацкі фільм па кнізе пісьменніцы — пра авантурныя прыгоды беларусаў дзвесце гадоў таму.

— У чэрвені скончыліся здымкі фільма па вашай кнізе «Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега» — прыгодніцка-авантурным рамане з рэаліямі XVIII стагоддзя. Вы сачылі за працай. Задаволеныя тым, як усё прайшло?

— Гэта немагчыма проста апісаць у некалькіх словах, бо гэта была для мяне новая эпоха, якая скончылася. Хаця ў прынцыпе з сусветам кіно знаёмая. Калі была малая, у мамы была сяброўка на «Беларусьфільме», і я часта здымалася ў масоўцы. Я там пераздымалася ва ўсіх фільмах 1970-х… Таму цяпер была такая крутая — ведаю кіно знутры. Але аказалася, што ў параўнанні з маімі дзіцячымі ўспамінамі тут шмат новага. Тым больш што на гэты раз я была каля манітора, каля рэжысёра. І гэта зусім іншае. Гэта было хвалююча.

https://my-shop.ru/shop/books/3246211.html

 Выйшаў №7 часопіса “Полымя”, дзе надрукаваная першая частка новых прыгод Пранціша Вырвіча і Баўтрамея Лёдніка.

Урывак з новага раману Людмілы Рублеўскай “Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара”

РАЗДЗЕЛ  ДРУГІ. АШМЯНСКІЯ  НЯВЕСТА, АПТЭКАР І  КАТ

У “Кнізе пра звяроў ды пачвараў”, напісанай сярэднявечным мніхам, згадваецца пра племя з вострава ў Чырвоным моры, што гаворыць на ўсіх мовах свету. Калі трапляе на востраў госць, тубыльцы пачынаюць пералічваць яму ўсю ягоную радню да дванаццатага калена. А як глузды ў небаракі пад цяжарам генеалогіі паедуць, тут яго на кавалачкі раздзяруць і сырым з’ядуць. Без солі. Затое з радаводам.

Шляхта, што з’ехалася ў Ашмяны, гатовая была адзін аднаго, не падсмажваючы, з’есці, бо радаводамі мерыліся ўсе. Хто паперадзе каго мусіць на імшы стаяць, у дзверы прайсці, да княжацкіх мосцяў бліжэй пасунуцца…

Людцы ля францысканскага касцёлу Найсвяцейшай Дзевы Марыі, на які яшчэ Аляксандр Ягелончык фундуш запісваў, выцягвалі шыі то ў адзін бок, то ў другі, не раўнуючы гусіны статак у чаканні кармёжкі.

–Едуць, едуць!

Твары павярнуліся ў адзін бок. Зашаргаталі аксамітныя дылеі з сабаліным футрам і простыя сукманы, ускалыхнуліся фальбоны і пёры на шапках, затупалі ўсхвалявана па бруку чырвоныя боты з бліскучымі падкоўкамі і стаптаныя кабці… Задудзеў, забразгаў прывітальна аркестр, быццам лісліва загаўкалі, падвываючы, мядзяныя сабачкі…

–Не прыехаў вялікі гетман… Прадстаўніка прыслаў… Вунь, у кармазінавым жупане… І пасла, пасла няма…

Шэпат быў расчараваны.  Чым болей нобіляў – тым болей выкаціцца бочак віна дзеля свята.

–Жаніха і нявесту вязуць! Віват!